Twee dagen geleden ontving ik een sms van Samuel (32), een couchsurfer die in Adelaide woont en die me toelaat om 3 nachten bij hem te verblijven. Aangekomen in Adelaide neem ik snel afscheid van de bende jonge backpackers en Clancy en wandel naar Samuels huis met mijn hebben en houden. Daar ontvangt zijn huisgenoot Miles Rowland (26) mij met open armen. Afgepeigerd door de lange busrit plof ik neer in de zetel. Even later is Samuel thuis en ik eet mee met hen, een heerlijke curry met rode wijn. De mannen zijn echt lief en genereus en we praten meteen enkele uren aan een stuk. De klapzetel gaat open en ik slaap als een roos.
Adelaide, de hoofdstad van de smaak (niet Hasselt, dus)
De volgende ochtend mag ik mijn kleding wassen bij de mannen thuis. Vervolgens ga ik op verkenning door het centrum van Adelaide, dat op wandelafstand ligt van Sam en Miles’ thuis. In Adelaide Central Market doe ik inkopen bij de Italiaanse delicatessenwinkel ‘Lucia’s’ en andere lokale handelaars voor de maaltijd vanavond. Ik beloofde de gastheren dat ik vanavond zou koken, Italiaanse schelpen of ‘Conchiglie’ voor de kenners. Volgens mijn moeders’ recept vul ik de schelpen met ricotta en spinazie (vegetarisch) en een deel met gehakt, paprika en verse basilicum uit de tuin van Sam en Miles. Dit wordt overgoten met bechamelsaus, tomatensaus en verse tuinkruiden. In de namiddag ga ik terug naar het centrum. Ik wandel verwonderd rond in het prachtige South Australian Museum. Sam helpt me ’s avonds met de voorbereiding van ons diner en we hebben veel plezier samen. De mannen vallen bijna om van verrukking als ze de eerste hap nemen: superlekker! We openen een fles rode wijn en praten honderduit tot laat.
Op verkenning rond Adelaide
De volgende dag gaat Miles werken, hij is cameraman en werkt freelance in de reclamesector en de filmindustrie. Sam neemt me vandaag mee, op zijn vrije dag, naar Mount Lofty, de hoogste berg van de Adelaide Hills. We klimmen op een steil pad 600 meter hoog waar we een fantastisch uitzicht hebben op Adelaide en de suburbs tot de oceaan en de wijnvelden. Adembenemend!
Na de afdaling en een discussie over religies gaan we naar huis voor een snelle lunch. Dan rijden we naar de McLaren Vale, één van de bekende wijngaarden van South-Australia. We voelen onze beenspieren ontspannen en drinken eerst een heerlijke cappuccino in het toeristisch infocentrum voor we op weg gaan.
De eerste wijnhandelaar Fox Wines laat ons verschillende wijnen proeven. Ik drink voor het eerst in mijn leven ‘sparkling red wine’: het lijkt op prosecco maar dan met de volle smaak en afdronk van rode wijn. Ik ben meteen verkocht voor deze wijn! Bij de volgende handelaar ‘Hamilton Wines’ staan we paf van het schitterende landschap en maken vele foto’s. We krijgen hapjes en wijn á volonté. Dit is heerlijk genieten!
Elke dag wijn drinken en surfen
De zon gaat echter al snel onder (omstreeks 17u schemert het want het is herfst). We rijden rond in de vallei. Vanop het dak van de auto maken we schitterende foto’s. Zo hebben we een hoger perspectief en capteren we de zonsondergang over de wijnoogstvelden. Daarna rijden we naar het pas gekochte huis van Samuel in Seaford Bay, vlakbij de McLaren Vale, aan de kust. In oktober trekt hij erin en nu hij de regio leert kennen ziet hij al een heel nieuwe toekomst voor zijn ogen: werken op de wijnoogstvelden en elke avond surfen. Wat een heerlijk leven!
Ik vraag hem of hij een huisgenoot wenst in zijn nieuwe woning. Spontaan stel ik voor terug te keren wanneer de oogst van de wijndruiven begint in januari 2012, zodat ik kan werken. Op die manier help ik hem financieel met een huurbijdrage in ruil voor accommodatie bij zijn thuis en gebruik van zijn surfboard. Elke dag wijn en surfen: hoeveel beter kan het leven worden? Sam lacht en zegt dat ik van harte welkom ben.
Ja, het klikt goed met mijn Australische couchsurfing-host. Maar Sam is strikt christen en probeert me te overtuigen op een bijna propagandistische wijze. Dat roept afkeer bij me op. Hoe dan ook, het is leuk om een nieuwe vriendschap aan te gaan. En we zullen wel zien of ik terugkeer naar Adelaide. Het is alleszins een mooie optie om mijn Australisch avontuur te vervolledigen.
Die avond genieten we van de overschot van de Italiaanse maaltijd en drinken opnieuw rode wijn en praten we nog even. Het afscheid dringt zich op, we moeten er allemaal vroeg uit. Woensdagochtend 18 mei pikt de bus van ‘The Nullarbor Traveller’ me op om 6u30. Deze 10-daagse roadtrip met camping gaat dwars door de onmetelijke vlaktes van de Nullarbor Plain, van Adelaide naar Perth. Vliegen is ook een optie maar dan skip ik toch een groot deel van Australië. Wist ik veel, dat deze 10 dagen een turbulent avontuur zouden worden…
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Leave a Comment