De eerste weken zoek ik vele familieleden op, ondermeer in het plattelandsstadje Swan Hill, 350 km ten Noorden van Melbourne. Overal ontvangt men me hartelijk en warm! In Swan Hill geniet ik van het leven in de ‘country side’. Ik logeer bij Sarina en Andrew thuis, hun 3 dochters groeien hier op in een prachtige setting van pony’s, fruitboomgaarden en de heerlijke open lucht. ’s Avonds genieten we van de immens stralende sterrenhemel en marshmallows op een kampvuur (=bonfire). Deze tak van de familie is zeer muzikaal, Andrew is leerkracht en in zijne vrije tijd schrijft hij musicals en componeert zelf de muziek. Ik mag een dagje met Andrew en zijn gezin mee in de opnamestudio duiken en ik krijg spontaan een kleine rol in de musical! We vieren de verjaardagen van Sue en zio Joe. Ik leer een typisch Australisch traditioneel dessert (s)maken: de pavlova taart wordt ondermeer met aardbeien en het wonderlijk mooie ‘dragon fruit’ versierd. Ik smul van al dat exotisch lekkers.
Overstromingen en bosbranden
De familie neemt me mee naar hun landerijen, waar 1/3e van de bomen vernietigd zijn door de overstromingen, als gevolg van de hevige regen in januari 2011. De beelden over de dramatische watervloed in Australië werden wereldwijd op het TV-journaal uitgezonden.
Ongeveer 10 jaren lang ervoer Australië algehele droogte. Miljoenen dollars werden geïnvesteerd in irrigatiesystemen, die nu uiteraard overbodig zijn. Zelfs in Melbourne waren er overstromingen: mijn familie in Parkdale kon zwemmen in het dal van hun straat! En op andere momenten van het jaar ontstaan er brandhaarden door de hitte en droogte. Het is hoegenaamd bewonderenswaardig hoe veerkrachtig de Australische inwoners omgaan met deze natuurfenomenen.
Eén van de preventieve maatregelen heet ‘controlled burning’. De techniek stamt uit de Aboriginal-tradities. Door stukjes land gecontroleerd te verbranden, vermindert het aantal grotere, spontaan opflakkerende branden. Deze preventieve brandprogramma’s worden echter bekritiseerd (lees meer in dit artikel van BBC: https://www.bbc.com/news/world-australia-51020384). De feiten tonen toch wel aan dat er door deze lokale brandprogramma’s minder verwoestende bosbranden zijn. Mijn familieleden leren me dat sommige Australische bomen en gewassen effectief vuur nodig hebben om hun knoppen te doen openen. Het is merkwaardig om dit te zien: groene blaadjes komen uit de zwart-verkoolde boomstammen!
Bevoorrecht
Ik besef dat ik als reiziger bevoorrecht ben met familieleden in een ver land… en zelfs vrienden! Sinds 1996 ken ik Suzi Taylor: als uitwisselingsstudent was zij mijn klasgenote in het Lyceum in Hasselt. Suzi is een zelfstandige filmproducente en antropologe. Ze leefde enkele jaren geleden in Alice Springs waar ze met jonge aborigines werkte. Ze kan zelfs meerdere Aboriginal talen spreken!
Dankzij Suzi en mijn familie word ik snel ondergedompeld in de Australische cultuur. Vissen, barbecueën, gokken, ponyrijden, de Aussie taal, vegemite-ontbijt, links autorijden, grote afstanden afleggen om elkaar te bezoeken… ik beleef het allemaal! Vooral het vissen met Ross, de man van Sarina, en zijn vriend Luigi op Port Phillip Bay is een avontuur: ik leer hoe het aas voor te bereiden en daarna de gevangen ‘snappers’ te kuisen!
De familieleden en de Aussies die ik ontmoet zijn enthousiast nieuwsgierig naar Europa. Sommigen onder hen zijn er al geweest en vertellen over hun herinneringen. Het is natuurlijk niet evident om te reizen ‘overseas’. Australië is zo ver afgelegen van de rest van de wereld. Voor een Europeaan is dat net een extra reden om dit unieke land ‘down under’ te exploreren. En dat is precies mijn doel.
De eerste ontdekkingen over de Aussie cultuur
De Aussies zijn heel fier op hun land. Sport is Australië’s uithangbord bij uitstek. De ‘Commonwealth Games’ worden om de 4 jaren georganiseerd met deelnames uit alle landen die op de één of andere manier gelinkt zijn aan het Verenigd Koninkrijk. Netbal is een typische teamsport van de Commonwealth Games. Mijn achternichtjes Charlotte (10) en Brienna (12) zijn toegewijde speelsters: hun weekends staan volledig in het licht van hun favoriete sport. Moeder Kerry is hun voormalige trainster en moedigt hun team Saint Patricks Clovers met volle overgave aan. Ik loop een halve dag mee met hen door de training en de competitie en maak toffe foto’s van hen in actie.
Nadien neemt vader Joe zijn dochters Charlotte en Brienna en mij mee op een boottocht op de Yarra-rivier. Een unieke wijze om Melbourne te ontdekken!
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Leave a Comment